Ayrı Bir Şiiri - Hanifi Kara

AYRI BİR

Benden başka, hiç kimseye yer verme
Ne olursun, al kalbine tek beni.
Öyle sev ki; beni senden ayırma
Bir gül gibi, sen göğsüne tak beni.

Sen baca ol, ben ocakta kül olam
Sen hayâ ol, ben gönlünde tül olam
Sen bülbül ol, ben bahçende gül olam
Cemre düşsün, yüreğine ek beni.

Sen yayla ol, ben o dağda kar olam
Sen kale ol, ben çevrende sur olam
Mahmur gözlüm bir tek sana yâr olam
Gece/gündüz, aşkın ile yak beni.

Sen petek ol, ben kovanda bal olam
Sen Leylâ ol, ben aşkından delolam
Hiç dinmeden sana esen yel olam
Issız dağda, fırtına ol yık beni.

Sen dâvet et, ben sofranda aş olam
Sen kirpik ol, ben yüzünde kaş olam
Ağladıkça gözlerinde yaş olam
Siyim siyim, aşk koruna dök beni.

Sen derya ol, ben içinde sal olam
Sen Sultan ol, ben kapında kul olam
En sonunda halvet olam; hâl olam
Benden beni, olan beni, sök beni...

Hanifi KARA