Bazen,
Ömür boyu kilitli kalacağını düşünür insan
En değerli en derin anılarını kilitleyip tavan arasına,
Bszen,
Kah gözleri dolarak kah gülümserken,
O kapıya bakarken bulur kendini...
Bazen,
Unutur...Gibi olur da tıkırtılar gelir,
Derinliklerden gönül arasından...
Bir gün,
Tutsak ruhu kilidi kırmıştır,
Salınarak döner yerine O, faarkında olmadan...
Ve O gün,
Özgürleşen benliği ruhuna ilişir,
Korkmadan
aydınlığının göz kamaştıran karanlığından...
S.K. © 2012
Kayıt Tarihi : 5.12.2015 20:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!