Yanımdaki arkadaş, yemek yiyelim dedi,
Hiç itiraz etmedim, çünkü çok istekliydi…
Şahsımın bildiği yer, pek hoşuna gitmedi,
Dedim sen götür bari bunu da kabullendi…
Götürdü en lüks yere, girdik neyse içeri,
Lokantanın içi boş, girmemiş tek müşteri…
Lezzetli de değildi, 20 kat rakam verdik,
Ev yemekleri değil, saygı dahi görmedik…
Anladım şanslıymışım, budala değilmişim,
Hep dışarılardayım, tasarrufu bilmişim…
Lüks yerleri hiç sevmem, ev yemekleri yerim,
Ayran budalası hiç olmadım ve değilim…
(2014)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 2.3.2014 04:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!