Gözündeki üstün zeka,
Parıltı,deha,
Saf altındandı.
Ücra köyün birinde
Alışılmadık bir şey oldu,
Okumak,her şeyi bilmek
Büyük insan olmak istiyordu
Aynur.........
Bir gün kapısı çalındı
Kuma istediler fidanımı
On ikisinde dedesi yaşındaki
Uğursuza.....
Aynur ağlar,ben ağlar
Anası karalar bağlar.
Aynur küçücük
Kimseye gücü yetmez
Bense çaresiz
Ne yapacağını bilmez.....
Bir yılın sonunda
Aynur vardı kocaya
Şimdi sekiz çocuklu
Saçları boncuklu
Belki de dokuzuncu
Bulur Aynur'un
İstediği yolu.....
Aynur! Aynur!
Güzelim,ışığım Aynur!
Doğamadı ay yüzüne
İlim, irfan ve de nur! ! ! !
(11 mart 2008)
Canan İşdaşKayıt Tarihi : 21.10.2009 21:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
değerli kaleme saygıyla, dostlukla..
Aynur'un haline üzülmemek imkansız...
.
(Anlatımlarınız güzel,akıcı ve sahi)
.
TEBRİKLER...
.
Saygılarımızla...
.
Vesselam
.
TÜM YORUMLAR (5)