Ayniyle Vaki 4) Şiiri - İbrahim Çelikli

“-durun annayıp-dinnemeden
ataşın üsdüne körüğünen getmen”
sen hinci o beri yandakı gonşu
kesdi deycen de(ğil) mi
bana galısa onnarınan kötü olsun deye
ötekinner kesmişlerdir
bizikinner “-haklısın valla” dediler
“-meselemenin bu yannı
hiş bizim aklımıza ğelmedi
“-bunnardan her türlü melanet beklenir”
sineye çekdiler

neye!
uyuvusan ………
bela tütüp galacak
ötey yandakınnar seyredecek
gülüşecekler
keyiflenecekler
…………

seninki “-haklısın ırafık
amma param yetmeycek” dedi
“-yau epap” dedim
“-bana ilazım olan bi toktur parası
üs yannı ne zaman verisen ver
seni sık boğaz eden mi var”
“-olduğu olcağı bu,
bana piyangodan mı çıkacak
ben de ha hanıma alıvırıyon
ıramatlık gayınnanın terekesinden
üş guruş düşmüş sehmine de
el kiri işde! ...
ha! “-zebil olup, getmesin” dedik
ha! ilerde imkanımız olur da
elimiz bollaşırsa
amenna!
içine bi tol yaparız dedik” dedi
gasıtdı illa, “bana o tek dölümü ver”
“-ne var elinde” dedim
“-geşmiş gün “-şu” dedin
acıdım haline,