Aynıydık-ayrıldık Şiiri - Mehdi Akan

Biz ayrıldık, oysa aynıydık
Aynı dağdan kopan kaya parçaları gibi
Sessiz ve derinden düşerdi yüreğimize
Sevgi
Her vakit
Ağlardık

Biz, yanıldık
Yanıldıkça yandık
Cehennem alevi misali sönmeden
Kendimizi yakıp durduk
Sancı- kanlı ve esrarlı bir sancı
Her an kanan
Ve aşkı anlamayan iki yabancı
Biz aynıydık
Birbirimize kandık
Ve ayrıldık

Gazabından kaçarken yaşamın
Sığındık kendimize
Kendimizde büyüttük
Bize ait olmayacak yalnız umutları
Tanıştık
Kaynaştık
Seviştik
Sonu geldi ömrümüzün
Biz ayrıldık
Ve ikimizde yalnızlığın kıskanç dehlizlerinde
Somurtan iki tendik
Biz ayrıydık

Bizden haberi olan zaman
Bizden uzakta
Alışır mı bir daha sana kanan tarafım
Kendiyle baş başa kalmaya
Sevişir mi hayatla bir daha
Sana bakan gözlerim

Biz aynıydık ve biz ayrıldık
Şimdi ayrılık okşuyor
İkimizin ürkek tenini
Bir daha sevişir mi?
Aklımız bizim dışımızda ki bizle
Bir daha ölür mü ölümüme sebep olan sende bıraktığım ben gerçeği

Biz aynıydık ve biz bu gün yaşamın ayrılık izine kapılıp yaşamın dışına atıldık
Aynıydık
Ayrıldık
Yandık

Beyan ediyorum ve sesleniyorum sana ey kendini sınırımın dışına taşırmış Yarim
Ben sendim, sende ben
Zaman bizden daha akıcı
Hayat bizden daha akılcı
Ayrıntılar bizden daha cazip geldi bize
Ve biz koptuk
Şimdi ayrı adımları yaşayan iki ayrı
Yaşam sarhoşuyuz
Yorumsuz ve düşlemsiz yaşamımızda...