Aynısından Şiiri - Burak Keskin

Derken sabah geceye dönüyor
Gece titrek elleriyle sabaha
İşçiler köşe başında
Ameleler kuyruk bekliyor
Fabrika önleri eskisi kadar kalabalık değil
Hala koltuk peşinde siyasetçiler
Kadınlar öldürülüyor ıslak kaldırımlarda
Bilmem kaç yerinden batırılan artçı kültürel yozlaşmalarla
Aydınlar kulis derdinde
Sokaklar kimsesiz
Mülteci, Yanlış anlaşılmış
Gece bekçileri küçük hayaller peşinde
Kupon biriktiriyor evde kalmış kızlar
Annemin elinde bir iğne oyası
Benim cebimde
Düşürdüğüm çocukluğum var
Uyanana kadar sürüyor
En güzel rüyalar
Sonra...
Sonra...
Buğusundan bölüyorum bir ekmeği
İçine hasretler ekiyorum
Tuz ekiyorum
Soğan ekiyorum
Yurdum oluveriyor bir anda ekmek
Gurbetler biriktiriyorum
Kanlı göz bebeklerimde mısra mısra
Sevda sevda
Çapak çapak
Gazeteler sür manşetten veriyor
" Gorbaçov yola geldi..."
Ben küfürler ediyorum
Ne yazık yine kalsın o gazete
Sen bana sürmanşeti olmayan bir tane ver diyorum
Üçüncü sayfa haberlerinde şairler boğularak öldürülmüş
Kimliği belirlenemeyen cesetler bulunmuş
Kaçarken bir çocuk sırtından vurulmuş
Artık üzülmüyorum
Azalıyorum
Kimliği belirsiz rollere bürünüyorum
Posta kutumda birikmiş hatıralar
Düşünmüyorum
İçimden de gelmiyor artık
Bir suyu kana kana içmek
Hasrete vuslat eklemek
Kayıp zamanlar eşiğinde
Çok çocuk öldü...
Çocuk sende yaşama bugün!
Sana Hiçlikler yakışır...