Nice *unutma emi*lerimiz vardı
El pençe divan duruşlarımızdan hissedar…
Daha nice kaybedişlerimiz,
Yürek çeperimizi rehin alan…
Unutkanlık;
Umutsuzluğun aynası,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
ne kadar şanslıyım ki bütün şliirlerini fırından çıkar çıkmaz ben okuyorum ilk önce...yüreğine sağlık canım arkadaşım...sevgiyle kal..
Yürek bir küsmeye görsün ne dizeler yazdırır insana hem şiirinizi kutluyor, hem bayramınızı
pesimist bir haykırış gibi ...tebrikler
Nasıl bir şey bu ruh hali şimdi can, ben bir şiirini okuyorum ama şiirin içine girmeye çalıştıkça daralıyor ruhum.Etkiliyorsun kalemin ile bu kadar güzel olurdu zaten. Kaç kere daha yanılacagız yanıltacagız yüreğimizi Allah Kerim ama tüketiyoruz aşkı bekâ içimizde.Tebrikler can.
korkusuz yürüdüğümüz
gecelerde gök zühreyıldızın
akıp gidişine dalıyordum
o aynı yüreklerin sesinde...
sevgilerimi yolluyorum yusuf ter ...
yüregine saglık
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta