Millet fezaya uçarken
Ben aynı teranedeyim.
Bizarım derd-i dünyadan
Sözün bittiği yerdeyim.
Hamalım taşırım elem
Gayrı hiçbir hünerim yok
Çömezlikte çığır açtım
Kelam demeye halim yok
Bekçilere fahri olup
Baykuşça gezdim muamma
Ona özdeş oluverdim
Namım ismimle müsemma
Ben gittim yol tükenmedi
Yolculuklarım bitmedi.
Dermanı dîl-i büryanım
Bir lahza baştan gitmedi
Debisi yüksek suların
Kıyısına varamadım.
Baht ipimin bir ucundan
Uzanıp tutunamadım.
Bunca bolluğun içinde
Kalbim fakire bağladı.
Nice köprünün altından
Sular gibi boş çağladı.
28/09/20
Derdi DercanKayıt Tarihi : 8.9.2022 20:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!