Ben öyle bir haldeydim ki
Kendi kendime oldum tedavi
Zaman bana yoldaş oldu
Yaralarım O'nunla şifa buldu
En kötüsü gönül yarasıymış
Geç olsa da anladım bunu
Yara kapanır bir şekilde ama
İçi nedense iltihaplı kalır
Fark ettim benden büyüğü
Biat ettim O'nun buyruğunu
Secde ettim O'nun yolunu
Buymuş meğer asıl boşluğum
Sorsalar ne diyecem O'ndan başka
Ağlasam anlatabilir mi damla damla
Gözlerim açılınca anladım, bela
Dünyaya kapılıp aldanmışım
O sana gönlü verdi diye
Bilesin artık doğru yolu
Bakmayasın, anlamazlar
Varsın olsun deli bilsinler
Neden yalnızlıkla imtihan olasın
Buhranda bırak nefes alasın
Yaşamak için çile değil huzur iste
Hayıflanmayı bırak mutluluk sen de
Ben ben olalı böyle olmadım
Küfemi İmanla doldurmadım
Atam anlamaz beni ne yapayım?
Olsun ben de yalın ayak giderim
Dostlarım beni anlamazlar
Güçleri yok, çekemezler
Dünya malı bu bırakamazlar
Onlar bana ben onlara bakarım
Deli desinler varsın olsun
Ben bilirim derenin suyunu
Bir taş attım ne olacak?
Kırk akıllı gelse anlamayacak
Bu düzen böyle mi olmalı
Yaradan kulundan razı mı?
Harama batmış bir dünya
Çivisini çakacak var mı?
Belli ki ben anladım
Elime geçti mi altın?
Ne beladan uzaklaştım
Heybem de iman onu bilirim
Ne yazıyorum ne çiziyorum?
Bilmem de bilemeyecem de
İçimi ne kadar döksem de
Aynı şeyi söyleyeceğim yine
Kamil Samet Selçuk
Kamil Samet SelçukKayıt Tarihi : 8.10.2024 04:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!