Aynı şehirde yaşıyoruz, elimi uzatıp dokunamıyorum,
Birbirimize o kadar yakın, ama o kadar uzak.
Bir yolculuk yapmam gerek, o kadar uzak,
Ama o kadar yakın, o kadar yakın.
Sokakları dolaşıyoruz, aynı hava soluyoruz,
Aynı güneşin ısısını hissediyoruz,
Ama bizi ayıran sadece bir cam,
Bir cam, bir cam, bir cam.
Birbirimize bakıyoruz, ama göremiyoruz,
Birbirimize dokunamıyoruz, ama hissediyoruz,
Birbirimize sesleniyoruz, ama duyamıyoruz,
Birbirimize özledik, ama bulamıyoruz.
Aynı şehirde yaşıyoruz, elimi uzatıp dokunamıyorum,
Birbirimize o kadar yakın, ama o kadar uzak.
Bir yolculuk yapmam gerek, o kadar uzak,
Ama o kadar yakın, o kadar yakın.
Kayıt Tarihi : 15.1.2023 15:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!