Aynı şehirde yaşıyoruz, elimi uzatıp dokunamıyorum,
Birbirimize o kadar yakın, ama o kadar uzak.
Bir yolculuk yapmam gerek, o kadar uzak,
Ama o kadar yakın, o kadar yakın.
Sokakları dolaşıyoruz, aynı hava soluyoruz,
Aynı güneşin ısısını hissediyoruz,
Ama bizi ayıran sadece bir cam,
Bir cam, bir cam, bir cam.
Birbirimize bakıyoruz, ama göremiyoruz,
Birbirimize dokunamıyoruz, ama hissediyoruz,
Birbirimize sesleniyoruz, ama duyamıyoruz,
Birbirimize özledik, ama bulamıyoruz.
Aynı şehirde yaşıyoruz, elimi uzatıp dokunamıyorum,
Birbirimize o kadar yakın, ama o kadar uzak.
Bir yolculuk yapmam gerek, o kadar uzak,
Ama o kadar yakın, o kadar yakın.
Kayıt Tarihi : 15.1.2023 15:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vedat Telli](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/01/15/ayni-sehrin-uzakligi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!