Aynı Şehirde Kavuşamayan, Bir Şiirde Bul ...

Alınca kalemi elime, aklıma sen gelsen
Beyaz kağıdın üzerine dans ederek akıversen
Dizeleri aralayıp kahve gözlerinle bakıversen
Kendimi unutsam, şu dünyanın elemini unutsam

Kuşlar konsa pencereme, güzel haberlerini getirse
Koca şehirde kavuşamayan, bir şiirde buluşanlardık da
Hiç beklemediğim zamanda, bilinmedik yerde çıkıverse
Karşıma, kendimi unutsam, dünya elemini unutsam

Sen mi papatya, papatyalar mı sen kokardı
Bilemezdim, yine bahar gelse de papatya koklasam
Nisan yağmuru değil gözyaşı üzerimize yağardı
Koku versen, kendimi unutsam, dünya elemini unutsam

Alınca elime kalemi, aklıma yine sen geldin
Gönül gözümden beyaz kağıtlara akıverdin
Hayaller yetmez oldu, geliverseydin, elimi tutuverseydin
Seviverseydin, kendimi unutsaydım, dünyayı unutsaydım