Başladığımız yere döndük
Herşey bıraktığımız gibi
Usul esiyor rüzgar hâlâ
Usul dinliyor orman
Sarıp sarmalıyor gün ışıklarını gece
Üzerine ince bir rüya gibi çekiyor ay ışığını
Eros ay ışığını sıyırıyor üzerinden
Çiğ taneleri okşuyor tenini
Ürperiyor bedeni
Gamzeleri toprağa dokunuyor
Can veriyor
Filizleniyor bir orman perisi
Toprağı yırtarak tutunuyor geceye
Bakışları göğe değiyor
Bir yıldız kaydırağına biniyor gecenin
Süzülüyor kayıp ormanın derinliklerine
Ayaklarını utangaç bir su okşuyor
Akıp gidiyor ormanın yüreğine
Taze yapraklar dallarını terkediyor
Tutabilmek için ellerini
Usul esiyor rüzgar
Henüz fısıldamadı ismini geceye
Elinde samur bir fırça
Seni çiziyor tualde sadece
Usul dinliyor orman
Henüz göstermedi toprağa
Kök salacağım yeri
Başında puslu bir sabah
Ben miyim diye düşünüyor sadece
Herşey bıraktığımız gibi
Başladığımız yere döndük.
23 Mayıs 2005
Görkem KayaKayıt Tarihi : 29.6.2005 15:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Sarıp sarmalıyor, gün ışıklarını gece.'
'Bir yıldız, kaydırağına biniyor gecenin.'
'Ayaklarını, utangaç bir su okşuyor.'
Şiirde melodi (akıcılık), noktalama işaretleriyle daha bir okşayıcı olur diye düşünüyorum. Sevgi,saygı..
*Nadir Şener HATUNOĞLU: matematikçi-bilim uzmanı*
TÜM YORUMLAR (1)