Aynı Parkta Sevgilim Şiiri - Baki Ortak

Sevgilim oturuyorum yine aynı parkta
Nerde diye sorma bilmezsin sevgilim
Bilsen bile gelmezsin
Yine güneş batıyor
Gökyüzü utancından kızarmış
Niçin diye sorma sevgilim bilmezsin
Her gün terkedilmek ağrına gidiyor tıpki
Senin gibi ancak doğmasını biliyor senin gibi
Her gün aynı yerde başka birine doğuyor
Etraf ta bir sürü gül var
Benden gül isteme sevgilim sen bilmezsin
Onlar bana senin her yaptığını söyler
Bir tanesi var ki kırmızı sarı
O gül var ya aşkla ayrılık geçen cuma
Koparamam da sevgilim senin gibiler dikenleri var
Arkamı döndüm güneşe sevgilim ne olsa oda senden
Doğuya dönemiyorum en vefalı dostlarım olmayınca
Bazen onlar bile kaçıp gidiyor senin gibi
Kimmiş o dostların diye sorma sevgilim bilmezsin
Yanan kalbimi söndüren bulutlar onlar
Eğer günler böyle giderse
Aynı günleri yaşadıkça sevgilim güneş hep terk edince
Bende orda dikilen kara söğüte döneceğim sevgilim