hastalıklı bedenim arasından en çok sevdiğim hastalığımdı; miyop…
uzağa bakınca her şey flu,HER ŞEY SEN...
işte sonsuzluk gözlerimin bitiş çizgisinde…
gökyüzü ve denizin son bulduğu o korkak noktada…
mütemadiyen korkutucu sanılan yerde….
Yağmur,gözlerimin içine akarken; gözyaşların bi yerlerden
gözlerimden kalp kapakçıklarıma sorgusuz baskınlar düzenliyordu… YAĞMURLARDA SEN…
Sağ elim; sol elimi ısıtmaya mecbur olduğu havalarda; sol elimde yakılan
sigara bedenimi,sağ elimde yakılmaya hazır ve nazır olan
özgürlük marşları ruhumu ısıtmaktaydı…RUHUMDA SEN….
Ölümünün ardından seni yakıp,küllerini bi kefene doluşturdum…
öldün sen..
öldügünde yakıldın sen..
öldüm ben…
yakılmadım; kefene girdim ben…
YANIMDASIN SEN…
...AYNI KEFENDE BEN VE SEN.....
13bir2011
Kayıt Tarihi : 19.3.2011 20:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!