Aynı kare Şiiri - Erol Çolak

Aynı kareye sığan bir resmimiz olmadı el ele tutuşup sahil boyu yürümüşlüğümüz, bize ait şarkımız varmıydı sahi biz birbirimizin neyi oluyorduk birimiz kış birimiz yazmıydık, sen dalda tomurcuk ben sonbaharda yerde çiğnenen sararmış yaprak, bir kitabın içinde iki ayrı sayfaydık ortamızda bir ayraç ne sen bana son nokta olabildin ne ben sana sımsıkı sarılmış bir bağlaç.