Aynı karanlık, aynı umutsuzluk
41 senedir yayınlanan eser, yüreğimde
İnsan nedir; düşsel dünya
Kopup gelen karmaşıklığın anlaşılmaması.
Keşke hep orda kalsaydı her şey
Oyunlar oynadığım bahçede
Söz bu defa zambakları da koparmazdım
Eleştirirdim ayrıcalıklı oyuncakları
Gerçi hiç oyuncaktan kahramanlarım olmadı
Gecekonduydu kitaplarım
Annem görmesin diye sakladığım
Alaya alırdım iltifatları
Gelmezdi ki aklıma saklamak
Bir gün gelir diye zamanı
İki kişilikti hayallerim
Biri ben
Öteki sevi sıcağı
Uyuşuktu zekâm
Beceremezdi bir araya getirmeyi iki yalanı
Kayıt Tarihi : 1.10.2009 20:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!