bazı çocuklar durmadan
aynı sokağa çıkarlar
bazı nehirler
aynı zamana akarlar
aynı sahile yürüyen ayakların ayakbağları
aynı kaldırımlara çarpar...
felsefeye gerek yok hocam
hep aynı şiddet,aynı terör
aynı tekerürdür aşk!
aynı ayine konuk sanatçı devletten
farklı cümleler türetmek
makyajlı dubleler içmektir!
iktidarsız kelimelerle kasık yoklayan eller
benzeşse de aynı iklime
yalvaçsız,rehbersiz dügümlerle baharı sevmek
ayrı tellere,özerk güllere konmaktır
ve galiba şiire yakışan en güzel smokin
papyonsuz olandır!
küresel bir denizde
inadına damla olmak her ilişkide
var olmanın kanunudur!
Kayıt Tarihi : 11.5.2006 21:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysi Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/11/ayni-kaldirimlara-bir-tesbih.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!