Aynı Kalanlar Şiiri - Ertuğrul Adem Karışan

Değişmedi adım, yüzüm değişmedi
Ellerim, ayaklarım aynı
Soğuk bir gecede cevval yalnızlığım,
Islanmış kaldırımlarda sensizliğim gezer,
Yalınayak…

Saçması az, barutu bol bir dünya bu!
Yanık yürekler diyarı üstünde gezdiğim,
Değişmedi gözlerim, sözlerim aynı,
Hangi yalana sorarsan sor
Hala tanımaz beni!

Pruvasında bir geminin
Adını görünce eski gözlerim,
Çıkıp gelir 'Venüs' yattığı yerden
Çocuklarım; gözlerimden dökülenler
Değişmedi.

Bu budala şehir, bu besmelesiz tüccar,
Bu tabanı yanık it sürüsü, baldırı çıplaklar…
Nerden bilecekler ki seni,
Tanımışlar mı, sevmişler mi?
Benim gibi!

Değişmedi gülüşüm, bakışım değişmedi,
Sürdüğüm kokular, gezdiğim yerler aynı
Her yaktığım sigara biraz daha sen,
Demli bir çayda uçurumlardan düşer gururum
Çırılçıplak…

Hırçın bir güneşte terleyen ruhum
Yarılır orta yerinden ılık bir rüzgârda,
Gidişin; zindana davet sebebim,
Ölüm goncası taktığın hücrem
Değişmedi.