Aynı Kadeh Farklı Ruh Hali Şiiri - Yorumlar

Zeynep Gün
27

ŞİİR


7

TAKİPÇİ

Gecenin uykusuzluğu, yine aynı saatte kaplıyordu gözlerimi.
Pencereden sızan ay ışığı, bir usturlabın parlayan yüzüyle vuruyordu.
Şişenin dibinde bir tutam yalnızlık, bir de ben vardım.
Kavga ediyordu ruhum bedenimle.
Nasıl olur da savaşı kaybedebilirdi yalnızlık?
Camın parlayan köşesi, kanlı gözlerime bakarken,
yığılışımı izleyen bir kadehimle ben varız.

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta