Aynı Kabus Şiiri - Troy K

Her sabah aynı kabus,
Aynı yaprakları aynı ağacın,
Karşı pencere boş, aralıksız panjurlar,
Kimse yok sanki,
Terketmişler bakışları bir akşam vakti,

Her öğlen aynı kabus,
Yemekhane yolu aynı kaldırımlar,
Kurumuş yapraklar, zehir saçan bacalar,
İnsan yok sanki,
Terketmişler bakışları bir akşam vakti,

Her akşam aynı kabus,
Boşalan şarap şişesinin dibi,
Örtüyor bütün çirkinliklerini gökyüzünün, yeryüzünün,
Her taraf çöp, üşüşmüş çakallar,
Yaşayan yok sanki,
Terketmişler bakışları bir akşam vakti.