Aynı hatayı soluyoruz
Aklımız bir karışmışlıkla havada...
Darağacına bile asılacak kadar sapkınız bu ara
Öylesine Azız
Kendimizin aziz taraflarında...
Çekilecek perdesi olmayan kirli pencereli bir ev oturulamazlığındayız
Ve utancındayız
Çekilecek acısı olmayan kirli insanların penceresinden kir gibi gözükmenin...
Aynı sancıda mola vermiş
Herkesi İnsan sanmışlığımız...
Bir durak beride
Öte berisini içimizde unutmuş alınyazımız.
Çok ilerledik Aşkı almak için geri dönmeye…
Çok içerledi mi Aşk dersin
Biz kendisini bilerek aramızdaki soğuklukta beklettiğimizde?
Birbirinden farksız,
Tarafsızlığı bahtsız
Bir gözlem
Birbirimize duyduğumuz akıl akarı olmayan
Bu özlem..
Çoktan kaybetmişliğimizle
Kaybettiklerimizin çok daha fazlası bilerek bulunmuyorken içimizde
Gel demek yeniden, ellerimize
Yoktan yere Yâr bellediğimizi düşünürken birbirimizi
Zor..
Aynı hatayı soluyoruz
Ve aynı şeritte solumuzu solluyoruz çarparak ikiz aymazlığımıza
Kayıt Tarihi : 26.1.2012 21:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!