Aynı Ela Şiiri - Özge Bilgeç

Elasından hara düşürür,
Keskin vede kadirşinas bakışlar,
İçinden için çıkar , titretir zeminini
Ateşi yakar lav misali, pejmurde.
Kaybedersin kendini,
Büksen de feleğin çemberini.

Uğraklı yollarda,
Serseri mayınlar serili.
Hangi basış, kaç parçalanış,
Serden geçer, ayn-ı elanda,
Atar, şah damarın nezdinde,
Öyle derin, öyle kalbi sefili
Ruhu doysa, adam olmaz muhteremin.