Göz pınarlarının coğrafyasında gökler hep mavidir
Seni sevmenin dirençleri ise tutkulu bir özleyiştir
Resimlerde kalan bir mutluluktur kimi zaman aşk,
Kimi de yaşanılan, yasak mavilerin olduğu bir kenttir..
Ruhumu okşadığın yerdeyim yine. İçtiğim her yudumda binlerce sözcük okşuyor saçlarımı. Dinlediğim her şarkı dağlıyor yüreğimi. Yıldızlar, ay ve evrenin tüm ışıkları işbirliği yapmış sanki küçüğüm ve söyletiyor bir türlü söyleyemediklerimi. Dışarıda yalan, burada gerçek bir yaşam büyüsü var ve ben galiba yıldızlarla bitmeyecek bir aşk ayinine katılıyorum.
Sarhoş kelimelerim dile gelmeden gözlerimdeki hayalini çağırdım aşk soframa. Uzaklardan sesini, ellerini ve gözlerini çağırdım, duyarsın diye. Saatler yokluğuna vuracaktı ama ben aldırmıyordum. Şerefine kadeh kaldırırken ben aşka, sen belki de ağlıyordun. Umudum, acım ve öfkem yine yalnızdı anlayacağın. Saatleri kırdım, umudumu orada bıraktım, acımı yarına erteledim, sensizliği de o garip meyhanede bir kadeh içkiye sattım.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta