Aynı Dünyanın İki Yüzündeki İnsanlar

Yol kenarlarında üstübaşı yırtık,dökük
Elleri yüzleri kirli,
Bakışlarında ürkeklik,derin çaresizlikler,
Azarlanmaya aşağılanmaya alışmışlar.
Kaybetmek onlar için önemli değil artık
Kısa bir süre uyuştular, güzel rüyalar görmek için
Bazen parklar,bazen de sert banklar yatakları oldu.
Lokanta artıklarından karınlarını doyurdular,
Kışın korunak bulmakta zorlandılar,
Kimilerinin açlıktan sıska düşen bedenleri,
Soğuğa daha fazla dayanamadı,
Seszizce uğurlandılar kimsesizler mezarlığına.
Üşüyen yürekleri hiç ısıtılmadı.
Birgün fazladan nefes almaktı bütün çabaları.
Aynı dünyanın diğer yüzünde yaşayanlardı onlar.
İşte onlar dibe batmış,suça itilmiş insanlardı.
Hiç biri böyle yaşamayı seçmedi.
Şimdi sıra sizde aynı dünyanın diğer yüzünde yaşayanlar,
Sağırlığınız,görmezliğiniz,bencilliğiniz yetmedi mi?
Kendinizi sorgulama zamanı gelmedi mi?
Gonca Ayaz