Satırlara döküyoruz her fırsatta, geçmişin buruk acılarını.
Yüreğimizin derinlerinde, hâlâ duruyor sancıları.
Artık huzur bize haram,
unutulmuyor takvim yapraklarında kalan.
Hayatımızı altüst edenlerin yadigârıdır,
kapanmayan yaralar.
Var ile yok arası sürdürürken hayatı,
hep maruz kalırız fırtınalara.
Tozu dumana katar bir anda,
depreşir eski hatıralar iç dünyamızda.
Maziye gömdüklerimiz hortlar,
yaralarımız yeniden kanamaya başlar.
Aynı döngünün içinde, bitimsiz öfkeler sürer gider.
Bu durum son nefesimizi verene kadar devam eder...
Kayıt Tarihi : 24.6.2017 15:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!