Aynı Değiliz Şiiri - Altan İlhan Arslan

Artık bir ettim,
ekmeği zehre banıp
gündüzün yüzünde karanlığı meşk ettim…
Hicretim ahdime
kendime söz verdim.
İkiyüzlü dünyana nefreti bağlayıp
ayyuka küfrettim; varına, yokuna
gün dönmez içimde
ben en çokta sana, sana...
tamam sustum! ..

Ahıma işlemez gün ölse, ay düşse.
Sevgiye neden alıştırdın!
Önce ekmekmiş bütün mesele
ama ekmek bile şerefsizliğe kalmış.
Ben kalmışım
sen varmışın bütün zamanlar da
bu şerefsizliğin kimi varmış!
Kin varmış evvelden
hiç o hazretlere sormadın mı?

Yakın değiliz, yakın üryanımı ey gaflet!
Suhuflarıma sokun ateşlerinizi
Cin olup çarpın, tarotlardan kopun.
Mezhepsizliğinize nah ettim, laf ettim
çüş dedim ulan topunuza!
Aynı değiliz! Tapmam sizinle aynı tanrıya.