Yaslandığım duvarın izini taşıyorum şimdilerde
Sırtımda soğuk bir beton huzursuzluğu
İçim ürperiyor...
Aynı değil sanki bu ötüşler,rengarenk açışlar,düşlere kaçışlar.
Yaslandığım duvarın ekseninde sıkışık gibi ruhum
Alamıyor manyetiğine iklimin sıcağı
Aynı değil kirpikler,gözler,bakışlar.
Bulutlar kristal kadehlere doldurmuyor meyleri
Sarhoşluğu kırık,buğusuna yazılan pencerelerin
Aynı degil doluşlar,şimşekleri çakışlar,yağışlar.
Değneklere tutunacak mecali bulsa hislerim
Örgüsü dolaşık sarmaşıklara takılacaklar
Aynı değil yollar,virajlar,kaldırımlar...
Kayıt Tarihi : 5.6.2023 17:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tülays Tülays](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/06/05/ayni-degil-9.jpg)
aynaya bakınca şüphe duyar olduk
tebriklerle
TÜM YORUMLAR (1)