Aynı Boyutta Şiiri - Selim Kaya

erişilmezlerde bir yerlerden
kainata kuş bakışı selam
mikroskop altında galaksiler
zerreler,sistemler
acz ve iflasın ezilmişliği
nefsime ağır geldi
ağladım
bir mağlup asker karşımda
nefsim bocalıyor
mahçup

Hırçın dalgaların öfkesi dindi
Sallanan beşikte sevgi büyüyor
toprak ısınıyor,cemrelerin vakti geldi
toprak ısınıyor ve tohum
gündemi belirleyecek
tanyeri ağardığında

bu,ruhuma akan ne
sessizce
ötelerden
bir iksir gibi gizemli kaynaklardan
bir büyük sırrı paylaşır gibi
gizlice
gecenin tam orta yerinden
karanlıkta açılmış ışık çiçekleri
nurdan bahçalerde uzun bir yürüyüş
dağılmış düşleri toplayarak
gerçeğin saltanatına uzanan yolları
adımlayan,binlerce ışık yılı
suya kavuşmuş çatlak dudaklarla
milyon defa şükretmek
yaşayarak kelimeleri

bu,ruhuma akan ne
sonsuza açılan kapıladan
bir türlü göremediğim ama hisettiğim
ninni...uzak akşamlardan
sımsıkı saran,kucaklayan benliğimi
kovarak
bana yabancı beni
dokunamadığm beşikten
gözyaşlarımda yüzen sevdalardan

öyle bildiğimiz ezgiler değil
bu musiki...bu duygu,büyüyen sevgi
kainatı dolduran son zerresine kadar
göz kamaştıran haleleri "Nur"un
biz teslim oluyoruz özgürlüğe
küçük dünyalarımız artık huzurlu
dün,bugün,yarın
aynı boyutta

Leyle-i Kadir
30 Mart 1992