aynı ben
Bedriye Korkankorkmaz
gözlerim ruhumla gördüğünden
uyuyamıyorum
zorluklar biliyor bilincimi
kendimi yargıladığım davaları kazanıyorum
ipi sonundan doladım boynuma
yılanların ısırdığı kalbim acıyor
acılar büyüten anneye sarılıp
kendime ninniler söylüyorum
aynı ateşin ellerimizi yaktığı
kendi olan insanlarla büyüyorum
ülkelerin ülkesi kalbim
incinen duygularda atıyor
cennetim bugün
cehennemim yarın
gençliğim
yaşlılığımda da aynı benim
21/10/2010
Kayıt Tarihi : 12.10.2016 11:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!