Devler insanlarla yaşar. Cüceler kaçar. Hele eğitim disiplini olan uhrevi yankılı ve akisli manevi dersliklerde uzun süre bulunan, orada pişen, olgunlaşan kişi bir fırında pişen ekmek, güneşin kızgın sıcağında eren meyve gibidir. Bunu göze alamayanlar, hayta hayta dolaşırlar orada burada Bu gün türkücü olurlar, yarın şarkıcı. Daimi bir ocak ateşi görmediklerinden ham bir ömür süreler ve ötelere de öyle giderler. Evet kardeşin kardeşe verdiği zarar ve fayda hepsi de bu közde, bu alevde pişip olgunlaşmak vesilesidir. Her gülün dikeni vardır. Her diken de gülün süngülü askerdir. Bazen onun yaprağına değse de süngünün ucu, onu yaralasa da berelese de bu böyledir. İstisnalar kaideyi bozmaz. Aynı manevi batının gerçek, has, maya tutmuş çocukları asla birbirinin düşmanı olmaz. Düşük olanlar başka. Onlar da istisnadır. Kaideyi bozmayan istisna vesselam.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta