Aynı Bahçenin Çiçekleriyiz…

Renklerimiz farklı olsa da
Aynı bahçenin çiçekleriyiz,
Kokularımız karışmış birbirine…
Genlerimiz karışmış…
Bu bahçe için, omuz omuza vermişiz,
Çanakkale’den tağğ Sarıkamış’a,
Gönül vermişiz birbirimize,
Yürek açmışız,
Acılarımızı paylaşmış, ağıtlar yakmışız,
Mutluluklarımızı paylaşıp halay çekmişiz,
Birbirimize can olmuşuz,
Canan olmuşuz,
Yol olmuşuz, yoldaş olmuşuz,
Köklerimiz binyıldır birbirine aşılanmış,
Biz olmuşuz, bir olmuşuz,
Kardeş olmuşuz, akraba olmuşuz,
Çocuklarımıza; amca, hala, dayı, teyze olmuşuz…
Biz; bu bahçenin demi, demizarı olmuşuz…
Bu demin, olmazsa olmazları,
Bu topraklarda maya bulmuşuz, mayalanmışız,
Farklı paylardan bir payda oluşturmuşuz,
Asırlardır bu topraklarda farklılıklarımızı hoş görmüşüz,
Milliyetimiz, dinimiz, mezhebimiz farklı olsa da
Bir olmayı, biz olmayı başaran sağduyuyu,
Her zaman taşımışız,
Kıskananların tahriklerine kanmayıp,
Düşmanı utandırmışız.
Türkiye olmuşuz,
Türkiye’nin toprağı, toprağının taşlar, renkleri…
Mozaiği, havası, suyu, beşeri…
Kısaca bu toprakların beşeri olmuşuz.
Biz Türkiye olmuşuz, bir TÜRKİYELİLİK oluşturmuşuz.