Ağır yaralasakta birbirimizi,
gelmesin korktuğum o uğursuz gün
yinede olmasın ağır hükümler giymek.
ayrılık denen yılan çıkardıkça dilini;
derdim onunla gözgöze gelmemek
kuyruğuna basmamak
bizi zehirlemesine mani olmak
sevginin güvenin gücüyle,
kolaylaşsın ona katlanmak
varlığınla beni ürpertmesin artık
eğlencesiz soğuk yüzlü dertlerle sınanmak
bu hayat kasırgasında aynı bahçede savrulmak
kalbin aklın aldığı mutluluk aranır
hasat zamanı beklenecekse
önce toprağı ekmek gerekir
sevgiyi taşıyan gönül ne zaman yarasız olur
yanmak gözyaşı dökmek yaşken bile tutuşmak
belkide en iyisiydi bu hengamede
aşkına tutunmak.
14:14 01.12.2015
Nuran KaracaKayıt Tarihi : 1.12.2015 15:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!