aynı sonbahardık biz,
ayrı esintilerdik.
aynı baharın getirdiği,
ayrı ağacın yapraklarıydık.
aynı denize bakan,
ayrı gözlerdik.
aynı klorofil piçinin yüzünden
ayrı renklere büründük
yaşlandırdı bizi, kuruduk, lekelendik.
aynı ölümün rengiyiz biz
aynı baharın sonunda.
ayrıyız.
Muhammet Özeren.
Muhammet ÖzerenKayıt Tarihi : 6.5.2022 17:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!