- Ateş dedi biri,
Ve diğerleri ateşlediler.
İkimizi...
...
Suyun üstünde kaldık.
Yandık ama bu ateşte yine de!
...
Ateş yakıyordu biliyorduk.
Su söndürürdü biliyorduk...
...
Bizi ateşleyenler de biliyordu bunu üstelik.
...
Yangın bittiğinde.
Göğe savrulan küllerimiz bile,
Bunu biliyordu.
...
Keşke aynı bedende yansaydık...
...
Ayrı ayrı yanmasaydık...
...
Elveda sevgilim.
Ateşim, suyum... Elveda.
...
Bizi yakanlar yanmaz mı birgün bu ateşte...
Ya da ateşin en büyüğünde.
09.06.2014
(Beyazid Ateş)
Kayıt Tarihi : 10.6.2014 14:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/06/10/ayni-ateste-ayri-ayri-yandigimiza-yanarim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!