Aynı Acılar Şiiri - Yusuf Aktaşçı

Sınıfını bulamamış öğrenciydim
Hala da bulamıyorum
İlk okul çantam ve yokluğunun kamburu
Aynı acılar taşıyorum sırtımda

Bir gece kondum bu dünyaya
Paslanıyorum tenekeden kapılarda
İlk esintim ve gelemeyen şafağım
Aynı acılar taşıyorum sabaha

Ritim bozukluğu yaşıyordum adın geçtiğinde
Yeknesak adımlar atamıyorum
İlk çarpıntım ve artçısı bitmeyen depremim
Aynı acılar taşıyorum ayaklarımda

Yaram kanarken bile suskundu çığlıklarım
Deva arıyorum sığındığım yorganda
İlk yitiğim ve süremediğim merhemim
Aynı acılar taşıyorum sargılarımda

Denizi ilk görüşüm gibi umut koydun içime
Kıyının maviliğinde kayboluyorum
İlk baharım ve grup vaktim
Aynı acılar taşıyorum güneşe

Kır çiçekleriyle bezemiştim yollarını
Gül kokusu arıyorum engebeli arazilerde
İlk sürgünüm ve bitmez rayiham
Aynı acılar taşıyorum düğüm düğüm boğazımda

Neden demedik içten içe yanarken
Kader hohlayıp buğulandırdı aynadaki yüzlerimizi
İlk nefesimiz ve son soluğumuz
Aynı acılar taşıyoruz sol yanımızda