Aynı Şiiri - Koray Aksoy

yorgunluklarım aynı
şarkılar
hisler
kokular
duvarlar bile aynı -nereye gitsem-
içtiğim su
bardağın boşluğu
bendeki sensizlik
değiştiremediğim iç huzursuzluğum
havadaki sis
taşların rengi -kumsalların-
hangi şehir olursa olsun
aynı...
gözleri aynı,
saçları,
ellerimi tutmayışı,
sarılmayışı umursamazca,
dönüp gidişi aynı...
masamdaki mumlar aynı,
-aslında hiç olmayan-
kalemimdeki tarifsizliği,
benciliiği zamanların.
siyah, sarı ve kızıl saçları aynı
hırsları da, ağlayışları da
-bir bebek gibi-
aynı suskunlukları.
sol yanımı acıtması
sonbahardaki yaprak döküşü
beni benden alışı aynı.
yaşları aynı gözlerimin
tüketmem kendimi -körkütük-
aynı bendeki duygusuzluğun senden ibaret oluşu
renklerin karmaşasındaki bilinmezliğim
ve bilmezliklerim aşk dünyasında
yaşamın tüm kaidesi aynı
ve ölmüşlüğüm -aynı-