22 Nisan 1980 - Kadıköy / İstanbul
zoraki oturuyorum o masalara
aynı meze
aynı şarkı
aynı manzara
aynı rakı
aynı kirli tül camlarda
aynı delik beyaz örtü masalarda
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta