Aynaya Yazdım Adını Şiiri - Cevat Üstün

filizkıran fırtınası
henüz dalında çürüyen elmayı
dökmeden önce,
yani
henüz dağlarda karlar eriyip
kızılırmak’a kavuşmadan önce
yani
ağaç dalları üşürken
gecenin gündüze
karanlığın sarıya dönmesine çeyrek kala
puslu pencereden sokak lambasını izlerken
yani
sen geldin aklıma
aslında
hiç gitmemiştin benden
ne filiz kıran fırtınalarında
ne sarı gökyüzü zamanlarında
ne yeri beyaza boyayan
zemheri ayazlarında
çınardan dökülen yaprak henüz savrulurken
eylül akşamlarında
ne tomurcuğa duran güz güllerinde
sen hiç gitmemiştin ki
ne kuğulu parkta güvercinlere yem atan çocuğun
sevinç çığlığında
yüksel caddesinde eylemlerde
göğe yükselen yumrukların sıkıldığı günlerde
ne konur sokakta mülkiyede
yudumladığım rakı muhabbetlerinde
sen hep buradaydın yürekte zihinde
sen hiç gitmedin ki
ulus küçük tiyatro perdesinde
asılı kalan repliklerimde
seni bilmezden önce
sıhhıye abdi ipkeçi parkında
hitit güneşi heykelindeydi özgürlük bayrağımız
zafer çarşısı kitapçı rafında kaldı
şiir sözleri masal kahramanları
çay ocağındaki buğulu aynaya yazdım adını
iz düşümü zihnime yansıdı
seni bilmezden önce
seni hiç unutmadım ki
sen hiç gitmedin ki