Dünyanın dertleri kocattı beni,
Aynaya küstüm bakmıyorum artık.
Acı ile her derde kattı beni,
Aynaya küstüm bakmıyorum artık.
Tasa çeker iken her derdi buldum,
Düşünmekten deli divane oldum.
Eskiden ne idim, şimdi n'oldum?
Aynaya küstüm bakmıyorum artık.
Saçımda ne dökük,ne de kır vardı?
Görenler ne gür saçların var derdi,
Simsiyah olan saçlarım ağardı,
Aynaya küstüm bakmıyorum artık.
Baş ayrı çekiyor bedenim ayrı,
Yaşamanın bile kalmadı hayrı.
Alnımda çizgiler belirdi gayri,
Aynaya küstüm bakmıyorum artık.
Yusuf bizlerin çilesi bitmiyor,
Üstümüzden hastalıklar gitmiyor.
Eskisi gibi gücümüz yetmiyor,
Aynaya küstüm bakmıyorum artık.
Kayıt Tarihi : 9.9.2010 19:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/09/aynaya-kustum-bakmiyorum-artik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!