Aynaya gel bakalım aklarımız görelim
Ölüm yakın bilelim ibretle düşünelim
Ağaç ve ot yeşerir gül ve sünbül açılır
Etrafa misk saçılır o dem ki bahar gelir
Bu baharda geçecek gökyüzü kararacak
Güller elbet solacak bülbüllerde susacak
Ot yaprak sararacak sünbüllerde ölecek
Harab hüzün gelecek kimler ibret alacak
Aklı başta olanlar bundan ibret alırlar
Gafletten uyanırlar tevbeyle yakarırlar
Bütün bu gördüklerin insan ömrü gibidir
Bahar gençliğe misal ibret irfan işidir
O korkunç gün çatmadan hayatın son bulmadan
Mevlaya döndür yüzün musallaya yatmadan
Yol hazırlığın eyle Hak’a iltica eyle
Fenalığa tevbe et huzurunda zilletle
Göz yaşların dökersen bu hali kesb edersen
Rahmet mağfiret gelir sözlerimi dinlersen
Halık-ı lem yezelin bir nazar-ı rahmeti
Böylece bulursun sen ebedi saadeti
O sübhandır O rahman O rahimdir O kerim
O Latiftir O Afüv Ol ilahı sevelim
Kim ki secde eyledi yalvardı ve ağladı
Boş çevirirmi haşa kulluğunu anladı
Kayıt Tarihi : 22.6.2010 13:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!