bir anne çığlığını örüyor elindeki dantele
bir çığlık amansız acıları törpülüyor
öznesiz bir cümlenin kurtulup elinden
kara bir kabus gibi düşüyor şehre tren
bir annenin öpüp alnından
şehre bağışladığı çocuk
ellerini göğe veriyor öpsün diye
Anısı biz olalım bu sokakların
öpüşmediğimiz tek saçak altı
hiç bir otobüs durağı kalmasın
Biz yürüyelim kent güzelleşsin
gürültüsüz sözcükler bulalım
yeni sevinçlere benzeyen
Devamını Oku
öpüşmediğimiz tek saçak altı
hiç bir otobüs durağı kalmasın
Biz yürüyelim kent güzelleşsin
gürültüsüz sözcükler bulalım
yeni sevinçlere benzeyen
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta