Aynaya Dönüşen Gitar

Yalnız bir gölgenin arkasındayım
Kesik ruhumla
Sana yürümekteyim
Adın belli belirsiz,adın düşman
Bir ayna arkasından sana bakmaktayım
Yüzün aynada elinde bir gül
Sana dokunmaktayım
Adın ayna da
Acım aynada
Ruhum aynada
Ve seni sormaktayım aynaya
En güzel kim nidasıyla değil
En çok acı veren kim diyerek
Adın ayna da
Cevap ayna da
Susuyor ayna
Çünkü biliyor senin bana verdiğin
Her acıyı taşıyabileceğimi biliyor
İsyanımın sana olmadığını biliyor
Seni ne çok sevdiğimi biliyor

Adın aynada
Yüzün aynada
Sen aynadasın

Uzanmak,tutmak
Sana dokunmak değil çabam
Adın aynada
Yüzün ayna da
Ben bakıyorum aynaya
Bakmak sana doyurmuyor
Sevmek sana doyurmuyor
Adın aynada
Yüzün ayna da
Ağlamak bile çare olmuyor
Bir şiir meclisinde yaşıyorum
Ve şairliğim aslında laf ebeliği
Laf ebeliği yaparak seni sevmeye çalıştığımı
Yada seni kendime aşık edebileceğimi zannediyorum
Herşeyim aslında laf ebeliği
Adın orda
Ben aynanın arkasındayım
Ben acı çekiyorum...
Şimdi bir gitar tınısında seni görebiliyorsam
Hani her şarkıda söylenen o güzellik sensin ya
Hani o denizden çıkan peri kızı var ya
İşte onu gördükçe sana bakıyorum
Adın ayna da
Yüzün aynada
Ve sana bakmaya doyurmuyor hiçbir ayna

Sen aynadasın
Yüzün aynada
Ben aynaya bakıyorum
Sen aynadan gidiyorsun
Bilmiyorsun ki güzelim,bilmiyorsun...

Bir gizemli tılsım gibi
Seni saklıyorum
Şiirlerim seni saklıyor
Yada laf ebeliğim
Aslında üzerimdeki bu soğukluk
Yıllar önce sönen kalbimi taşıdığımdan
Ve nice zamandır işte oradayım
Sana baktığım yerde
Ve sende ordasın
Şimdi olduğun gibi
Adın aynada
Yüzün aynada
Sen aynadasın

Sonra zılgıt yemiş bir fikir
Aklıma takılıyor
Aşk aslında bir yalan
Biliyorum
Peki o halde ben neden seviyorum
Adın ayna da dağılıp kayboluyor
Yüzün yüzünü çevirince aynadan gidiyor
Arkandan gelmek istiyorum
Gitmek bile sana yakışıyor
Biliyormusun...
Hiçbir zaman sevmek üzerimde güzel durmadı
Bir çaba göster
Güzelliğini çevir o aynaya
Ey melekler şehrinin sahibi
Ey güllerin üstünde güzellik
Ey bir şair nefesiyle anlatılamayan
Uğrunda şiirler yazılan
Yollarında ölünen
Sen gitmişsin
Adın aynada kalmış,
Yüzün aynada kalmış
Bu nasıl büyü

Şimdi kalbim yaralı bir kelebektir
Avuçlarında ölümü bekleyen
Bitecek
Ama hangi kelebek
Yeni baştan o masum tırtıl olabilir ki
Ve tüm kelebekler
Uçarken ölecekler

Sen giderken
Üstüne bir şiir bıraktım
Dışarıda yağmur yağıyor
Ve sen o yağmurda ıslanmıyorsun ya
Hani Islanmasını bilmeyen Kadınlar gibi
Adın ve yüzün aynada kalıyor
Sen gidiyorsun
Sen gittin diye mi
Arkandan yağmur ağlıyor

Bu şiir iki kişiktir
Korku ve yalnızlık bürünmüştür üzerine
Bir de bir şiirde söylenemeyecek cümleler
Kimsenin bilmediği bir gitar tınısı
Ve artık yorgundur gitarcı
Dayanacak gücü yoktur
Bir şiir yazılmıştır
İçinde sana benzeyen her şeyin kullanıldığı
Şiir seni anlatamamıştır
Seni anlatacak tek şey
Oradaki aynadır
Adın o aynada kalmıştır
Yüzün o aynada kalmıştır
Seni seven bu adam
Aynaya bakakalmıştır
Bir gün
Seni sevsede
Senin gideceğini bilmektedir
Ve o adam
Seni severek
Senin gidişini beklemektedir

Ama ne olursa olsun
Giderken yağmur olmasın olur mu
Çünkü yağmur belki gözyaşı döktürür sana
Yağmur acı verir belki

Efkarlı bir sabaha uyan ve adın dilime düşsün
Aynaya bakıyorum şimdi
İçinde senin gözlerin olan
Ellerin saçlarında
Sen gittin
Ben sana aşık,ben benden uzak

Aslında bu ses yağmurun feryadıdır
Çünkü yağmur bir aşkın arkasından ağlayabilmektedir
Yağmur yağarken bir aşk bitebilmektedir
Bir yağmurda her hangi birisi gitmektedir
Belkide kalbini bırakıp
Koparmaktadır,bırakmaktadır bir şeyleri ardında
Ama sen nereye gidersen git
Çünkü gittiğin kadar adın aynada
Yüzün aynada
Ben aynadayım
Sana bakmaktayım

Şimdi hiç bir şey seni anlatamıyor
Gitar tınısı bile senden ayrı çalıyor
Hayatta en güzel şey
Vurulmaktır bir yalnızlığın nefesiyle
Senin üzerinden bir şiir geçmekte
Sana yazılmakta her şiirim
Sen bilmiyosun
Gidiyorsun işte
Adın ayna da
Yüzün aynada
Ben aynanın arkasındayım
Sen yoksun
(Haziran 2006)