* Refika Doğan Hanıma İthafen…
Her sabah; bir daha, bir daha aynaya bakarız.
Sanki kendimizi hiç görmemişiz gibi, tanımıyormuşuz gibi…
Yoksa, kendi yüzümüzü unutur muyuz, endişesi içinde olduğumuzdan mı? ..
Her ne sebeple olursa olsun, bakarız işte.
Sanırım, biraz da “Acaba bugün nasılım? Daha mı yaşlandım? Düne göre daha mı farklılaştım? ” gibi soruların cevabını yüzümüzde, gerçeğimizde görme endişesi de olabilir, bu her gün, her gün bakmalarımızın sebebi.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
