Aynaya Bakıp Kendini Ödürebilirmisin
Beceremedim nedense sevgisiz yanlız yaşamayı
Revamıydı, ham mı bana bu dünyada mısralara ölümü yazmak
Aynaya bak, kendini öldüre bilirmisin? ? ?
Kendini aklını yititmemşsen kendini?
Öldüre bilirsen benide diğerleri gibi öldür...
Öldüremesen aklının olmadığını düşünürüm,
Gün gelir senide öldürürler adın her neyse...
Nedense ben, benim gibiler kendine yapılanları unutmaz!
Aslında hepimiz unutkanız!
Unutuyoruz bize yapılnları,
sen benim ninelerimin çocuklarının babasınıda öldürdün.
Aynada kendi gözlerizin içine bakmayız,
Bakarsak anımsarız geçmişten bir iz bulupta.
Tuturmuşuz bir aşk, sevgi, kardeşlik, dosluk diye, hepisi yalan!
Çollere düşüren, dağları deldiren
Yanan çollered, kuruyan ırmaklarda...
Aynada yaşlanan çizgilerine, gözlerinize bakın
Koskacaman yalan bu dünyada yapılanlar...
Ben ölmüşüm o ölmüş yağmur gibi yağan bombaların altında
Kime ne? ? ?
Hani senin adın demokırasıydi, adletti
Demokırasin, adaletin buysa beni de, çocuğumu da,
Öldürüyorsun... benim atom bombam yok
param yok benim insansız uçağım yok
Gücün sadece bana yetiyor, beni ve çocuğumu öldürüyorsun...
Yapacağın bu idi senin oynamaya yerin dar!
Bir yerlerden bir oda daha alman gerek...
Yaşam alanını genişletmek için!
Topla tüfekle adına her ne diyorsan
Aslında sen koskocaman yalanı bana yeniden gösteriyor
Aynaya bakmamı sağlıyorsun...
Attığın her bombayla gözümdeki üç damla yaşı akıttın
Olmayan geminin kaptanlığını yaptırdın...
elimdeki bir dilim ekmeğe kan akıttın
Ve çölde yürümeyi birlmeyen bir kaptan!
Sen aynaya bakıp kendini öldüre bilirmisin?
Lakin ben kendimi ayna karşısında öldüremem.
Öleni diritmeye gücüm yetmez...
Yaşyanları yaşatmaya çalışalım...
Ölenler öldü zaten sadece ağlaya bilirim
Aslında biz yaşayanlar, yaşamaktan korkan!
Esirler gibiyiz akıllarımızı yitirmiş
birer derbeder, konuşmaya çalıştıkca batıyoruz
Hani senin kul kakın, bana yokmu?
Yok çığlığıma kulak vereen.. duy benide..,
Yein dibine gömüyor susturuyorsun;
Can yaşayan yanlız senin canınmı, söylermisin! ..
Dünyaya gelmişken biraz daha yaşayalım diyen,
Arzularına sahip olamayan insan oğluyuz!
Çok çabuk unutanlardanız...!
Ağlayana ağlama diyemezsin,
Ölümü, ölümü yok edemezsin,
Ya böylesi ölümle, için sızlar, yüreğin yanar,
ölenler öldü sen bir kez olsun aynaya baktın mı?
Yaptıklarını anımsamak veya görmek için
Zamanı durdurup onu donduramasın,
Bir buz kalıbında, zaman gelir pşmanlıklar aynada.
Kim bilir belkide tarihte o yüz karası sayfalar da
Sen sana yapılanları bana yapıyor, kendini haklı çıkarmaya çalışıyorsun
Olmaz insan oğlu olmaz... sen aynaya bak ta gözlerinin içine
Kendini öldüre bilirsen benide öldür.
Yazım tarihi.07. 08.006
Kayıt Tarihi : 21.3.2007 16:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir lübnan savaşında seğir etiğim hberler ve görüntüler üzerine yazldı. çok içimi bukmıştu, unutakn oluğumuz aklıma geldi.
![Hürmüz Demir Söğüt](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/21/aynaya-bakip-kendini-oldurebilirmisin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!