Aynaya Bakın Şiiri - Fahri Bulut

AYNAYA BAKIN
Çay bile olmadan, umman sananlar,
Gazsız bir ampulde, fitil yananlar.
Fırıldaklar gibi, fır-fır dönenler,
Nasıl pişkin-siniz, aynaya bakın.

Kim bilir aynalar, utanır sizden,
Belki ürkersiniz, siz de o yüzden.
İnsanlar dönemez, verdiği sözden,
Nasıl dön eksiniz, aynaya bakın.

İnsanı söz bağlar, hayvanı yular,
Ölümü düşünün, ey fani kullar.
Sizi de mezarda, böcekler yalar,
Nasıl şişkin siniz, aynaya bakın.

Milletçe biz-sizden, utanır kaldık,
Patlamaya hazır, bir volkan dolduk.
Sizi uyarmaktan, bıktık-yorulduk,
Nasıl pişkin siniz, aynaya bakın.

Hani biz kardeştik, tek Tanrı kulu,
Kardeşliğin bu mu, erkanı,yolu?
Sol sağı suçluyor, sağ ise solu,
Nasıl küskünsün-üz, aynaya bakın.

Rızazade,her gün vicdanlar ağlar,
Feryada dayanmaz, anaysa dağlar.
Terör böyle bitmez, görecek sağlar,
Nasıl öldürdünüz, aynaya bakın.
İnsan cellatları, siz kına yakın.
08 ARALIK 2009
FAHRİ BULUT RIZAZADE