Aynasız Şiiri - Murat Arğun

Sarhoş olmadan yazamayanlar var,

Âşık olmadan yazamayanlar.

Ağlamadan, yanmadan,

Kendi kendine konuşmadığı zaman,

Düşüncelerini yakmak istediği an,

Halkının sesi olma uğruna

Sessiz kalmayıp, her haksızlığa

Mermisi derin yaralar içeren,

Sözcükleri sesli söyleyen, yamanlar var…

Kalemi eline alanlar, için için …

Herkes bir başka tarzda yazar.

Mazi de yaşananlar kaybolmasın, diye

Bu hayat, bu tecrübe yok olmasın, diye

Geçmişi alıp önüne,

Yalan değmemiş kâğıtlara,

Yalan görmemiş kelimelerle.

Şiir yazanlar var. Her gece ağlayanlar…

Uykuda haykıranlar var,

Uyandıktan sonra ne gördüğünü hatırlamayanlar,

Hatırlayanlarda var, bir daha uyuyamayanlar,

Birde anlatmakta zorlananlar...

Yanan yürekler belirsiz bir ayna arar.

Ya yazılmıştır aynası yada yazılmalıdır

Alır kalemi eline, kağıdı önüne

Düşünür durur,

Gizli ve gizemli kelimeler üzerinde,

Ardından karanlık odalara oturur

Uzanırda yatağa, yatma bahanesiyle

Döner durur, …

Dolacaktır bulut, sönmelidir ışık,

Yağacaktır yağmur, olmalıdır ılık,

Ne gelirse hesabına,

Onu yazacaktır, yazmalıdır.

Her daim doğru söyler karanlık…

Herkes yazarken ayna aramayabilir….
Herkes aynada kendini görmeyedebilir...