Mendilin Dili: İçsel Yolculuk
Bir düşürdü mendilini adam,
Rüzgârın kanatlarında süzüldü sessizce.
Kadın aldı, göğe bakmadan uzattı,
“Teşekkür ederim,” dedi adam,
kalbinde mahzun bir bahar.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta