niyetlerimizi sanki gördüler,
bizler düşündük, onlar uyguladı,
riyadan kaçtık, şeytanın fısıltısı bizi yakaladı,
hiç bitmedi sınavlar,
ya bizi sınadılar yada öyle sandık,
rahatsızlığı dile getirdik, şikayet sandılar,
nedense hep kendi hallerini bizde gördüler,
yargıladılar,
egoları tavan yaptı şu sefillerin,
tatmini için uğraştılar, zevk aldılar,
utanmadılar kaybetmeye mahkum kaldılar,
sözüm ona, diye başlayıp..
suçluluğu kendilerinden uzak kıldılar,
acınası haldeler, farketmedi o sefil yaratıklar,
etrafı sancılandırdılar, rahatsız kıldılar,
ama hep yalnız bırakıldılar,
sözlerin şiddeti onlara çevrildi,
bahanelerle yumuşatıp masumların canına savdılar,
niyetler şeytandan çalındı yahut melekten,
sevdalar yusuftan çalındı yahut nefisten,
düşünmek yetmedi ya şeytan olundu ya melek,
sevmek yetmedi ya züleyha olundu,
yahut şeytan yüzlü melek..
Kayıt Tarihi : 31.10.2017 20:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Afşin Dualı](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/10/31/aynanin-ters-yuzu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!