Aynanın karşısında kadın

Aynanın karşısına geçti kadın
Dağıttı kızıl saçlarını
Umrunda değildi dünya
Elini sallasa ellisiydi hala
Gençliğini hatırladı
Tazecikti teni , bedeni
İlk günahını sevmişti
Dudağında tadı vardı hala
Gözleri uzaklara gitti bir an
Bir mezar açıldı göğsünde
Bir türkü düştü sonra diline
Evveli ahiri oydu ya
Burnunun direği sızladı bir an
Yüreğine aktı gözünün yaşı
Dudağının ucu titredi
Bahtına karalar çalınmıştı bir kez
Sonra topladı saçını başını
Alladı pulladı yüzünü
İçinin Feryadı sessizdi
Usulca topladı yüreğinin bohçasın
Üç kuruşluk dünya için
Beş paraya satılma zamanıydı